Niepodległość

Deklaracja ideowa partii "Niepodległość"

Deklaracja ideowa partii "Niepodległość"

„Wolności nie można sprzedać nawet za całe złoto świata”

W nadchodzących latach i dekadach utrzymanie i umocnienie niepodległości państwa polskiego będzie największym wyzwaniem, przed jakim stoi polski naród po raz pierwszy od 1918 roku.

Obecnie zagrożeniem naszej niepodległości jest zarówno ekspansjonizm rosyjski, jak i dążenie do dominacji i pozbawienia narodów środkowoeuropejskich niepodległości przez Niemcy, działające za parawanem Unii Europejskiej.

Dlatego tworzymy partię „Niepodległość”, która – skupiając możliwie jak najszersze kręgi społeczne – obroni i utrwali niepodległość Polski zarówno poprzez umocnienie jej potencjału militarnego, gospodarczego, kulturowego oraz moralnego, jak i poprzez działania polityczne tworzące korzystną dla naszego rozwoju europejską architekturę bezpieczeństwa.

Partia „Niepodległość” nawiązuje swoim programem do tradycji patriotycznych nurtów walczących w przeszłości o odzyskanie i o umocnienie niepodległości państwa polskiego. Świadomi zagrożeń, jakie niesie koniec epoki postzimnowojennej, dajemy wyraz współczesnym dążeniom do zachowania niepodległości, wolności i wierności naszemu chrześcijańskiemu dziedzictwu.

Aktualne niebezpieczeństwa są rozpoznane. Agresja rosyjska na Ukrainę prowadzi nie tylko do zagrożenia suwerenności tego kraju, lecz także do rozkładu i upadku dotychczasowego systemu międzynarodowego, dzięki któremu na przełomie lat 80. i 90. XX wieku Polska odzyskała wolność. Rozpad tego systemu, działania Rosji, a także Niemiec stwarzają ogromne zagrożenie dla niepodległości państwa polskiego.

Wobec groźby utraty polskiej suwerenności partia „Niepodległość” wskazuje dwa kroki na utrzymanie i umocnienie niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w oparciu o priorytetową rozbudowę polskiej armii:

1. Opuszczenie struktur Unii Europejskiej, służących niemieckiemu imperializmowi do systematycznego ograniczania, a w końcu do likwidacji suwerenności naszego państwa i narodu.

2. Zbudowanie w miejsce Unii Europejskiej ścisłego sojuszu państw leżących na terenach I Rzeczpospolitej pod nazwą „Nowa Rzeczpospolita”, poszerzonego o współpracę militarną, gospodarczą i polityczną z USA, Wielką Brytanią oraz z innymi państwami zagrożonymi rosyjską ekspansją, państwami skandynawskimi, Turcją i państwami na południe od łuku Karpat.

Założenia ogólne

I. Najwyższą doczesną wartością narodu polskiego jest niepodległe państwo polskie. Dziś niepodległość jest zagrożona poprzez działania Niemiec za pośrednictwem instytucji unijnych, Komisji Europejskiej, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz parlamentu europejskiego. Niemcy dążą do likwidacji naszej suwerenności państwowej, a tym samym do pozbawienia Polaków wolności obywatelskich oraz decydowania o własnym losie.

II. Państwo polskie jest domem naszego narodu, jego oparciem, ochroną, gwarantem zachowania tożsamości i ciągłości kulturowej. Żadne międzynarodowe organizacje nie mogą ograniczać suwerenności państwa polskiego i działać na jego szkodę. Warunkiem koniecznym jest istnienie niepodległej, niezależnej od zewnętrznych ośrodków polityki polskiej.

III. Państwo polskie musi być fundamentem każdej architektury bezpieczeństwa na kontynencie europejskim. Nie może być zastąpione ani poprzez inne państwa, ani też inne organizacje. Międzynarodowe sojusze i pakty są uzupełnieniem wysiłku narodowego zapewnienia bezpieczeństwa i pokoju, ale nie mogą one zastępować i pozbawiać państwa jego roli w obronie własnej suwerenności.

IV. Obrona suwerenności państwowej i działanie na rzecz jej umocnienia są najszerszą wspólną płaszczyzną współdziałania naszego narodu w zachowaniu wolności. Działania na rzecz ograniczenia czy osłabienia tej suwerenności będą zakazane i bezwzględnie eliminowane z życia publicznego.

V. Walka o zachowanie i o umocnienie suwerenności oznacza, że państwo polskie jest państwem narodowym, którego celem jest bezpieczeństwo i zachowanie jego rozwoju. Politykę naszego państwa we wszelkich dziedzinach musi wyznaczać interes narodowy.

VI. Fundamentem naszej tożsamości narodowej jest religia katolicka wyrażająca prawdę o wszechświecie i sensie istnienia zarówno jednostki, jak i narodu. Jest ona podstawą naszej kultury, tożsamości i moralności.

VII. Zarówno obrona interesu narodowego, jak i wyznawana religia katolicka nakazują nam działanie na rzecz dobra wspólnego, które wyznacza kierunek polityki naszego państwa oraz określa charakter jego zaangażowania w życie wspólnoty wszystkich narodów.

VIII. Celem życia zarówno jednostki, jak i narodów jest wolne kształtowanie własnego losu, oparte na dziedzictwie kulturowym i moralnym. Dlatego wolność zarówno obywateli, jak i wolność narodu są gwarantowane przez państwo w dążeniu do realizacji dobra wspólnego.

IX. Państwo działa na zasadzie solidarności społecznej. Jesteśmy jednym narodem i powinniśmy solidarnie wspierać się zarówno w obronie naszej suwerenności, jak i w wysiłkach rozwojowych. Dlatego słabsze grupy społeczne powinny być wspomagane przez państwo w swoim rozwoju.

X. Podstawową komórką życia społecznego jest rodzina jako fundament tożsamości, niezależności i wolności jednostki oraz elementarny składnik wspólnoty narodowej. Jest również zabezpieczeniem jednostki, a jednocześnie przekaźnikiem wartości moralnych i narodowych. Dziś mamy do czynienia z bezprzykładnym atakiem na spójność i tożsamość rodziny, dlatego walka z nihilizmem zagrażającym polskiej rodzinie musi być podstawowym wymiarem polityki państwowej.

XI. Naród jest podstawową wspólnotą dającą jednostce poczucie zakorzenienia, możliwość uczestniczenia w dorobku kulturowym minionych pokoleń i w tworzeniu nowych wartości. Jest wspólnotą kultury, odpowiedzialności i losu wszystkich Polaków.

XII. Niepodległe państwo jest niezbędną instytucją życia narodowego. Państwo musi działać zgodnie z systemem moralnym, którego depozytariuszem jest Kościół Katolicki. Ponad prawem stanowionym stoi prawo naturalne, a obowiązkiem władzy państwowej jest jego strzeżenie i odczytywanie. Państwo polskie powinno być przedmiotem miłości i troski wszystkich swoich obywateli.

Założenia programowe

Głównym celem naszego działania jest skuteczna walka o zapewnienie państwu polskiemu niepodległości, bezpieczeństwa zewnętrznego i godnego miejsca w europejskiej rodzinie narodów.

Obecna sytuacja -objawiająca się końcem systemu zimnowojennego i jego stopniowym rozpadem, rywalizacją mocarstw, chaosem, niepewnością, współzawodnictwem ekonomicznym, militarnym, technologicznym, wyścigiem o panowanie w kosmosie oraz wojnami lokalnymi, a także możliwą wojną globalną- nakłada na nas szczególną odpowiedzialność i zobowiązanie do prowadzenia polityki przeciwdziałania zagrożeniom oraz zapewnienia wzmocnienia naszego bezpieczeństwa, a także możliwości rozwojowych.

Naczelnym priorytetem naszej partii jest polityka, która:
• obroni i utrwali niepodległość Polski,
• zapobiegnie wojnie na terenie Rzeczypospolitej ze strony państw sąsiadujących,
• stworzy system bezpieczeństwa zapewniający pokój w naszej części Europy,
• w sytuacji militarnego zagrożenia naszego bezpieczeństwa sprawnie dostosuje armię i instytucje państwowe do sprostania temu wyzwaniu.

Deklarujemy:

I. Podniesienie wydatków obronnych państwa do 6% PKB, przywrócenie obowiązkowej służby wojskowej oraz stworzenie jednolitego system dowodzenia polską armią. Wzmocnienie potencjału obronnego państwa w najbliższych latach ma zapewnić potencjał odstraszający każdego ewentualnego agresora. Silna armia powinna być najważniejszym czynnikiem gwarantującym Polsce niepodległość.

II. Wyznaczenie priorytetowej roli rodzimemu przemysłowi obronnemu w polityce industrialnej polskiego państwa.

III. Wzmocnienie polskiego potencjału zbrojnego i równoczesne budowanie efektywnego sojuszu militarnego złożonego z państw zagrożonych imperializmem rosyjskim. Nie oznacza to dezawuowania NATO, ale stworzenie skutecznego układu odstraszającego ewentualną agresję na Polskę lub jednego z naszych sojuszników.

IV. Wykuwanie wspólnoty interesów państw zagrożonych rosyjską agresją poprzez zbudowanie nowego układu siły w Europie Środkowo-Wschodniej, tj. stowarzyszenia państw pod nazwą „Nowa Rzeczpospolita”. Sojusz złożony z państw leżących na terenie I Rzeczpospolitej powinien być poszerzony o kraje skandynawskie, Turcję, państwa na południe od łuku Karpat oraz Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię. Taki sojusz gwarantowałby bezpieczeństwo i pokój w naszej części Europy oraz byłby alternatywą dla Unii Europejskiej. Nowe stowarzyszenie złożone z państw zagrożonych ekspansjonizmem rosyjskim poszerzony byłby o współpracę gospodarczą, polityczną społeczną i kulturową. „Nowa Rzeczpospolita” byłaby także organizacyjną odpowiedzią na niemieckie dążenie do hegemonii i tworzyłaby wystarczający potencjał do zrównoważenia zarówno niemieckich, jak i rosyjskich dążeń imperialistycznych w naszej części Europy. Zrzeszałaby państwa suwerenne, wolne, współpracujące na bardziej sprawiedliwych i partnerskich warunkach niż to, z czym mamy do czynienia w Unii Europejskiej. Będzie to prawdziwa, a nie udawana Europa Ojczyzn.

V. Przygotowanie państwa i narodu polskiego do wystąpienia ze struktur unijnych i stworzenie alternatywnego układu współpracy narodów środkowoeuropejskich, gdyż zagrożenie niepodległości płynie także z Zachodu. Niemcy za parawanem Unii Europejskiej dążą do zbudowania własnej hegemonii w Europie, pozbawiając suwerenności i podmiotowości zwłaszcza państwa środkowoeuropejskie. Polityka niemiecka dąży do faktycznego odebrania prerogatyw państwowych tym krajom i narodom oraz prawa decydowania o własnym losie. Jest to ukryty, pełzający totalitaryzm realizowany zarówno na płaszczyźnie państwowo-prawnej, ekonomicznej, jak i kulturowej. Jego celem jest nie tylko destrukcja polskiego suwerennegozbioru uprawnień, powinności urzędowych, przywilejów oraz immunitetów we wszystkich trzech segmentach władzy: wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej, ale także utrzymanie zależności ekonomicznej, niszczenie tożsamości narodowej i religijnej Polaków. Przygotowanie Polski do wystąpienia z Unii Europejskiej wymaga obecnie prowadzenia polityki naprawy państwa i budowy polskiego potencjału narodowego zarówno w wymiarze ekonomicznym, demograficznym, kulturowym, jak i moralnym. Oznacza to odrzucenie lub istotną modyfikację dotychczasowej polityki naszego państwa.

VI. Opracowanie przez struktury rządowe wieloletniego programu dostosowującego polskie państwo do funkcjonowania poza strukturami Unii Europejskiej. Dotyczy to przede wszystkim zagadnień gospodarczych, ale także społecznych, kulturowych i prawnych.

VII. Rozbudowanie przez państwo polskie pozaeuropejskich relacji gospodarczych, tak aby zmniejszyć zależności ekonomiczne od zachodnioeuropejskich państw, a zwłaszcza od Niemiec.

VIII. Przygotowanie propozycji współpracy z Unią Europejską po wystąpieniu z niej Polski. Współpraca powinna dotyczyć kwestii handlowych z możliwością pozostawienia strefy wolnego handlu oraz bezwizowego ruchu ludności. Wystąpienie Polski z Unii przywróciłoby partnerski charakter relacji pomiędzy Polską a naszymi zachodnimi sąsiadami.

IX. Blokowanie przez Polskę każdej próbę pozatraktatowego rozszerzania kompetencji Unii Europejskiej, pozatraktatowych roszczeń Komisji Europejskiej czy TSUE. W przypadku nakładanych kar finansowych, Polska powinna potrącać je z naszej składki członkowskiej.

X. Samodzielne zawieszenie w trybie pilnym europejskiego systemu handlu uprawnieniami CO2 EU ETS.

XI. Zaostrzenie przez Polskę systemu karnego i przywrócenie kary śmierci za najcięższe przestępstwa wbrew dominującemu unijnemu liberalizmowi prawnemu. Unia Europejska, blokując reformę polskiego systemu sprawiedliwości, prowadzi politykę osłabiania i dezintegracji polskiego państwa. Znaczna część polskiego sądownictwa nie utożsamia się z polskim interesem narodowym, dlatego należy przywrócić władzę państwa nad systemem prawnym i oczyścić go z elementów anarchizujących system i niszczących praworządność.

XII. Wzmocnienie kompetencji prezydenta w zakresie odpowiedzialności za bezpieczeństwo państwa i obdarzenie go uprawnieniami do samodzielnego odwoływania rządu. Ponadto prezydent powinien mieć uprawnienia do rozwiązywania parlamentu i rozpisania nowych wyborów.

XIII. Pobudzenie szybkiego rozwoju naszego kraju w zakresie polityki gospodarczej poprzez dekolonizację polskiej gospodarki, wparcie polskiego rolnictwa i wzmocnienie ekonomiczne społeczeństwa. Zniesienie uprzywilejowania podatkowego zagranicznych przedsiębiorstw, z wyjątkiem przedsiębiorstw inwestujących w najnowsze technologie określone przez rząd. Wprowadzenie podatku od przychodu dla zagranicznych korporacji, który zastąpi podatek dochodowy. W miarę rozwoju gospodarczego obniżanie poziomu opodatkowania polskich przedsiębiorstw. Szybki wzrost gospodarczy zapewni materialne podstawy polskiej niepodległości. W polityce gospodarczej państwo polskie opiera się na zasadzie pomocniczości, to znaczy, że występuje z inicjatywą tylko tam, gdzie indywidualna przedsiębiorczość jest za słaba, by sprostać ekonomicznym wyzwaniom.

XIV. Ograniczenie udział kapitału zagranicznego w polskim, strategicznym rynku medialnym. Obecnie rynek medialny w Polsce jest oparty o niepolski kapitał, służąc interesom obcych państw i korporacji. Stanowi on silne narzędzie dezintegracji społecznej i propagowania fałszywych wzorców kulturowych, które mają negatywne odziaływanie na polskie społeczeństwo.

XV. Przeciwdziałanie największemudługofalowemu zagrożeniu Polakówjakim jest katastrofa demograficzna i kryzys rodziny. Państwo będzie wspierało materialnie polskie rodziny, zwłaszcza od urodzenia trzeciego dziecka. W tym celu zostanie wprowadzony program 1500+ na każde trzecie i następne dziecko, aż do ukończenia edukacji. Polityka państwa będzie popierała i chroniła stabilność rodzin oraz przeciwdziałała patologii rozwodowej, poprzez stworzenie różnego rodzaju instrumentów prawnych, społecznych, materialnych i gospodarczych. W mediach, kulturze i edukacji będzie propagowany pozytywny model rodziny, zakorzeniony w uniwersalnym dziedzictwie cywilizacji chrześcijańskiej. Państwo będzie przeciwdziałało demoralizacji młodego pokolenia poprzez blokowanie promocji ideologii gender i dewiacji seksualnych.

XVI. Pobudzenie do odrodzenia moralnego naszego narodu, a zwłaszcza odrodzenia patriotyzmu. Przywrócenie przez polską szkołę wychowania patriotycznego oraz wprowadzenie prawa karnego piętnującego działania wymierzone w patriotyczną formację młodego pokolenia. Publiczna edukacje będzie opierała się na dumie z polskiej przynależności narodowej, a model wychowawczy będzie bazował na historycznych wzorcach bohaterstwa naszych rodaków w przeszłości oraz tradycyjnej etyce katolickiej. Powszechna służba wojskowa, a także przeszkolenie wojskowe w szkole i na studiach będzie przygotowywało młode pokolenia do odpowiedzialności za wspólnotę. Solidarność naszego narodu jest wartością, która przeciwdziała zarówno egoizmowi jednostkowemu, jak i egoizmowi grupowemu. Dobro wspólne jest naczelną ideą przyświecającą odrodzeniu patriotyzmu, a opiera się na uniwersalnych wartościach cywilizacji chrześcijańskiej.

XVII. Przewrócenie edukacji klasycznej zakorzeniającej młode pokolenie w dziedzictwie zarówno polskim, jak i europejskim. Uzupełnienie studiów wyższych o wykłady z podstaw cywilizacji łacińskiej. Państwo będzie propagowało kulturę klasyczną, jak i kulturę nowoczesną, przeciwstawiającą się barbarzyńskiemu postmodernizmowi. Żyjemy w czasach nihilistycznego kryzysu kultury europejskiej. Jego fundamentem jest zakwestionowanie prawdy jako obiektywnego kryterium rzeczywistości. Dominujący dziś w kulturze postmodernizm przyniósł barbarzyńskie zniszczenie podstaw cywilizacji łacińskiej, co jest widoczne w przejawach życia społecznego. Zadbamy o wprowadzenie w szkołach nauki logiki celem przywrócenia możliwości poznawania prawdy materialnej (obiektywnej), co będzie skutkowało odrodzeniem rzetelnej debaty publicznej. Państwo zaprzestanie finansowania zarówno działalności kulturalnej, jak i tzw. działalności badawczej w dziedzinie humanistyki, ponieważ ich celem nie jest poszukiwanie prawdy, a jedynie szokowanie i często demoralizacja obywateli. Ta nihilistyczna działalność zniknie z państwowych uczelni i instytucji kultury.

XVIII. Przywrócenie powagi w polityce rozumianej jako roztropna troska o dobro wspólne oraz najwyższa forma służby narodowi. Obecnie mamy do czynienia z deprawacją polityki i upadkiem debaty publicznej, które cechuje źle pojęta partyjność i postmodernistyczna narracja. Polityka ma wypływać z patriotyzmu, a nie z egoizmów jednostkowych czy partyjnych. Poprzez odpowiednie dostosowanie ordynacji wyborczej będziemy dążyć do zwiększenia indywidualnej odpowiedzialności za podejmowane działania polityczne. Wprowadzimy ustawodawstwo precyzujące odpowiedzialność karną za działania szkodzące państwu polskiemu. Dotyczy to także działań na arenie międzynarodowej. Skończymy ze szkodliwą dla Polski działalnością polityczną. Partie propagujące rozwiązania totalitarne, bądź wywodzące się z ugrupowań totalitarnych będą zakazane. Postkomunizm musi być wyeliminowany z polskiego życia publicznego, a w debacie publicznej należy przeciwstawić się dyskusjom pozornym na rzecz fundamentalnych wyzwań stojących przed naszym narodem. Przywrócenie powagi polskiej polityce oznacza także przywrócenie jej merytorycznego charakteru.

XIX. Odzyskanie podmiotowości w polskiej polityce i oparcie jej na wartościach patriotycznych.Dziś Polska stoi wobec ogromnych wyzwań związanych z narastającym procesem rozpadu dotychczasowego porządku międzynarodowego oraz zagrożeń dla wolności i niepodległości naszego państwa. Świadomość zakresu i głębokości tych wyzwań jest niedostateczna nie tylko wśród szerokich rzesz społecznych, ale także wśród tzw. elit politycznych.

Z tego powodu powołujemy partię „Niepodległość”, aby w tych niebezpiecznych czasach oprzeć polską politykę nie na egoizmie partyjnym, a na dobru wspólnym wszystkich Polaków, całego naszego narodu. Ta polityka wymaga rezygnacji z satelickiej świadomości, że o naszą wolność zadbają inni oraz z kierowania się egoizmami partyjnymi, bo one mogą w czasach aktualnej próby doprowadzić tylko do upadku naszej Ojczyzny. Jedynie odzyskanie podmiotowości w polskiej polityce i oparcie jej na wartościach patriotycznych może być drogowskazem wskazującym nam najlepszą drogę w tych czasach zamętu i zagrożeń.

Wzywamy wszystkich patriotów do organizowania się w naszych strukturach i popierania naszej służby Rzeczypospolitej Polskiej!